Я на цябе зірну - мне сьніцца
Сямейнай радасьці прычал.
Навошта тая таямніца,
Цішком схаваны той запал?
Губляю раптам раўнавагу.
Пераступаю ўжо мяжу.
Я адчуваю ў горле смагу,
Табе па шчырасьцi кажу:
Люблю цябе, маю мурлыку,
Ты мірны мур. Мая... адна...
Ах, мабыць, зьбіўся з панталыку.
Дай чарку моцнага віна!
|
|
